Waarom gaan onderzoekers voor een internationale carrière?
Wat drijft hen en wat is het voordeel van zo’n internationale carrière?
Joana Brás Gomes Nunes komt oorspronkelijk uit Portugal en verdiept zich als onderzoeker al meer dan tien jaar in de energiehuishouding en stofwisseling van cellen. In die tien jaar heeft ze in drie verschillende landen gewoond en gewerkt. Deze internationale ambities werden al aangewakkerd tijdens haar studie, toen ze een semester in Spanje studeerde. “Daar besefte ik hoe graag ik in het buitenland ben, mijn horizon verbreed en nieuwe realiteiten leer kennen.”
Internationale omgeving
En ze is zeker niet de enige. "Onderzoeksgroepen worden steeds internationaler. Zo heb ik in een lab gewerkt dat bestond uit onderzoekers uit 14 verschillende landen." Brás Gomes Nunes denkt dat een belangrijke reden hiervoor is dat waardevolle samenwerkingen cruciaal zijn voor impactvol onderzoek, en dat is wat onderzoekers ertoe aanzet om te verhuizen. Daarnaast heeft een internationale omgeving veel voordelen. "Er een grotere diversiteit in denkwijzen en vaardigheden, wat leidt tot discussie en uitwisseling van kennis, en dat is wat wetenschap drijft. Aan de andere kant is het ook een goede manier om je Engels te verbeteren, en het is natuurlijk ook heel leuk!"
Kankercellen opruimen
Na haar studie verhuisde Brás Gomes Nunes naar de Verenigde Staten voor haar PhD-project dat zich focuste op het begrijpen van het metabolisme van kankercellen. "Na het afronden van mijn PhD wilde ik graag terug naar Europa. Ik wilde de onderzoekswereld verder verkennen en mijn netwerk uitbreiden." Bovendien wilde ze een eigen onderzoeksproject uitvoeren. "Ik wilde celstofwisseling combineren met immuniteit en uitzoeken wat de optimale omstandigheden zijn voor het kweken van immuuncellen, zodat ze kankercellen in het lichaam effectief kunnen opruimen." Dit is van groot belang voor de zogenaamde adoptieve celtransfer, een veelbelovende immunotherapie voor bepaalde vormen van kanker.
Flinke tegenvaller
Deze ambitie bracht haar naar Leiden. Het enige wat echter nog ontbrak, was financiering. Daarom diende ze een aanvraag in voor de Marie Skłodowska-Curie Actions Individual Fellowships van de Europese Commissie, een van de beurzen die de internationalisering van de wetenschap stimuleren. Het was een grote tegenslag toen ze de beurs niet kreeg, maar gelukkig had het LUMC besloten om onderzoekers die heel goed scoorden op de aanvraag alsnog te financieren. "Dat was echt geweldig nieuws", zegt Brás Gomes Nunes. Met deze LUMC-regeling, die liep van 2019 tot 2020, zijn in totaal 6 postdocs uit verschillende landen gehonoreerd. Hierdoor voert Brás Gomes Nunes nu haar eigen gewilde onderzoeksproject uit op de afdeling Pathologie, onder begeleiding van Noel de Miranda.
Volgende stap?
Hierna zou Brás Gomes Nunes graag verder willen werken in translationeel onderzoek. Haar doel is om een onafhankelijke onderzoeker te worden. De financiering die ze van het LUMC heeft gekregen, heeft haar de instrumenten gegeven om stappen richting deze ambitie te zetten. "Het stelt me in staat om me te ontwikkelen zowel binnen als buiten de academie." Bovendien sluit ze de optie om haar horizon nog verder te verbreden niet uit. "Het bevalt me goed in Nederland, maar ik zie mezelf ook ergens anders in Europa mijn carrière voortzetten, of teruggaan naar Portugal."